Unikanie korozji z powodu
wilgotności powietrza
Ze względu na szybkie schładzanie powietrza w pomieszczeniu w bezpośrednim pobliżu chłodniejszych powierzchni uzyskuje ono tam bardzo szybko punkt rosy, czyli stan, w którym powietrze już w 100 procentach jest nasycone parą wodą i w związku z tym nie może wchłonąć dalszych cząsteczek wody. Im bowiem wyższa temperatura, tym więcej wilgoci może być absorbowane przez powietrze.
Wskutek tego nadmierna wilgoć kondensuje do postaci drobnych kropel wody, które następnie widocznie osadzają się na chłodniejszych powierzchniach.
Kondensacja w produkcji
Nawet w nowoczesnych, bardzo szczelnie wykonanych halach produkcyjnych i budynkach roboczych nie da się całkowicie uniknąć wnikania ciepłego, wilgotnego powietrza zewnętrznego, w szczególności w miesiącach letnich. Kondensuje one następnie na nieizolowanych przewodach rurowych, przez które przepływają zimne czynniki, na zimnych zbiornikach i pojemnikach, wyrobach metalowych bądź elementach maszyny. Na ich powierzchnia tworzy się cienka warstwa wilgoci.
Problem: skropliny gromadzą się często niezauważenie w trudno dostępnych miejscach, tworząc tam idealną pożywkę dla grzybów pleśniowych i innych mikroorganizmów. Najczęściej usunięcie ich wiąże się z wysokimi kosztami. W trudnych przypadkach w branżach wrażliwych na higienę, takich jak produkcja żywności lub farmaceutyków, może to powodować przerwy w funkcjonowaniu, a nawet zamknięcie zakładu. Jeśli skropliny ściekają na podłogę, zwiększa to niebezpieczeństwo wypadku personelu zakładu przez poślizgnięcie na mokrych drogach przejścia. Ponadto wilgoć może doprowadzić do nieprawidłowości działania komponentów elektrycznych, jak rozdzielnice,
czujniki lub sterowniki.
Od kondensacji do korozji
Pomijając fakt, że suszenie ręczne lub maszynowe w odniesieniu do infrastruktury przemysłowej najczęściej wiąże się z wysokimi nakładami, kosztami i długim czasem, skropliny na powierzchni metalowej i stalowej powodują jeszcze ich nieprzyjemną zmianę: rdzewienie.
Pod względem chemicznym takie powierzchnie utleniają się przy tym w połączeniu z wodą i tlenem. Ten utrzymujący się proces rozkładu jest określany mianem korozji atmosferycznej. Jest to rodzaj korozji najczęściej występujący w technice budynków oraz w instalacjach produkcyjnych, mimo że występuje wiele innych wynikających z różnych procesów chemicznych, fizycznych lub biologicznych.
Wymogiem dla korozji atmosferycznej są względna wilgotność powietrza od 40 procent i temperatury powyżej 0°C. Ponad 60 procent względnej wilgotności powietrza oznacza znaczną korozję. Prędkość korozji zależy od czasu trwania nawilżania i wartości pH warstwy wilgoci. Substancje chemiczne zawarte w powietrzu pomieszczenia lub wpływającym zewnętrznym, takie jak siarka, ozon lub sole, częściowo znacznie przyspieszają reakcje i korozja może występować już w przypadku niskiej względnej wilgotności powietrza. Nawet rury ze stali szlachetnej mogą korodować w tych warunkach.
Korozja stali na kropli wody
Negatywne skutki korozji
Korozja powoduje zmiany właściwości materiału, struktury powierzchni i warunków statycznych. Efekt: pogorszenie działania elementu, materiału lub detalu, a nawet awaria. Ponadto uszkodzenia z powodu korozji mogą powodować przestoje w produkcji oraz problemy z bezpieczeństwem i skutkować wysokimi kosztami renowacji.
Na podstawie wypowiedzi towarzystwa ochrony antykorozyjnej szkody w całej gospodarce z powodu korozji w kraju uprzemysłowionym jak Niemcy wynoszą trzy do czterech procent produktu krajowego brutto. W ten sposób tylko w Niemczech w roku 2019 straty z powodu szkód korozyjnych wyniosły od 110 do 140 miliardów euro. Korozja niszczy wartościowe zasoby, a ponadto często wiąże się z wysokimi kosztami następczymi w przemyśle. W takiej sytuacji koncepcje ochrony antykorozyjnej stanowią istotny czynnik gospodarczy.
Działania przeciwko korozji
Nakładanie ochronnych antykorozyjnych powłok malarskich jest zalecane, jednak trzeba to robić bardzo ostrożnie na idealnie obrobionej wstępnie powierzchni. W przypadku niedostatecznego wykonania para wodna zawarta w powietrzu rozprasza się aż do powierzchni metalowej i również tutaj wcześniej czy później pojawia się korozja. Widoczną oznaką jest odpadanie ochronnej powłoki malarskiej.
Lepsze jest zapewnienie, aby wszystkie elementy i powierzchnie zagrożone korozją były cały czas suche. Jeśli zasadniczo nie można obniżyć wilgoci w powietrzu w pomieszczeniu, zasadne jest tutaj stosowanie tak zwanych systemów osuszania powietrza według potrzeb, które automatycznie dostosowują swoją moc osuszania zgodnie z występującym zawilgoceniem. W tym celu czujnik punktu rosy jest montowany bezpośrednio na elemencie lub części instalacji zagrożonej wystąpieniem zbyt niskiego punktu rosy. Mierzy on wilgotność względną bezpośrednio na powierzchni.
System osuszania powietrza uruchamia się tylko wtedy, gdy na zabezpieczanej powierzchni występuje bezpośrednie niebezpieczeństwo obniżenia punktu rosy poniżej poziomu, a tym samym wystąpienia kondensacji. Dlatego również przy zmiennej wilgotności powietrza otoczenia jest to szczególnie energooszczędne rozwiązanie, ponieważ można tutaj ograniczyć do absolutnego minimum czas eksploatacji i jednocześnie pobór energii osuszacza powietrza.